بیمار آقای ۴۳ ساله ای است که به علت Chest pain به بیمارستان …. مراجعه نموده است.
به دستور پزشک اورژانس EKG گرفته می شود و تشخیص Acute MI برای وی گذارده می شود
پزشک دستور بستری بیمار در CCU را شفاهاً صادر می کند
بیمار، حاضر به بستری نیست و اصرار به رفتن دارد. چرا که معتقد است مشکل وی صرفاً یک مشکل گوارشی است و با یک شربت معده (Almgs) درمان خواهد شد
پزشک معالج و کادر درمانی، قادر به راضی کردن بیمار برای بستری شدن نیستند و بیمار به زور از بیمارستان خارج می شود
یک ساعت بعد بیمار مذکور در حالت اَرست کامل قلبی تنفسی به همان بیمارستان آورده میشود اما متاسفانه خیلی دیر شده و CPR طولانی نیز نتیجه بخش نیست و بیمار فوت می نماید
همسر بیمار از پزشک معالج و مسئول فنی آن مرکز شکایت می کند و مدعی میشود که کادر درمان نباید اجازه می دادند که چنین بیماری ، بیمارستان را ترک کند . و اگر این بیمار بستری می شد و تحت درمان لازم قرار می گرفت به احتمال زیاد همچنان زنده می بود
در واقع ادعای شاکی این پرونده این است که بیمار اطلاعات کافی از بیماری خود نداشته و میزان خطری که وی را تهدید می کرده است را نمی دانسته ؛ اما پزشک معالج که آگاهی کافی نسبت به این موضوع داشته است و از سوی دیگر موظف به درمان چنین بیماری نیز بوده است ، نباید اجازه می داد که بیماری با چنین شرایطی مرکز درمانی را ترک کند!

حال سوال اساسی این است که:
ــ در چنین مواردی چه باید کرد؟
ــ وظیفه کادر درمانی چیست؟
ــ در چنین مواردی کادر درمانی برای دفاع از خود چه باید بکند؟

ادامه دارد…

قسمت دوم بارگذاری می شود.

ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای مورد نیاز نشانه گذاری شده اند